Pocztówki Zabrze
„Francuska” pocztówka z kopalnią „Guido” w Zabrzu.
Oto romantyczna” pocztówka. Przedstawia ona kopalnię ”Guido”. Napisana została 1 Maja 1922 roku przez stacjonującego w mieście francuskiego żołnierza.
Zanim przejdziemy do treści korespondencji, trzeba wyjaśnić jeszcze skąd właściwie wzięły się oddziały francuskie w Zabrzu. Miało to związek z plebiscytem który w 1921 roku zadecydować miał o sposobie podziału Górnego Śląska między Niemcy a Polskę.
Zgodnie z postanowieniami Traktatu Wersalskiego pod koniec stycznia 1920 roku wojsko niemieckie opuściło teren powiatu zabrskiego. Na ich miejsce przybyły oddziały francuskie, włoskie i brytyjskie. Pierwsi żołnierze pojawili się w Zabrzu 4 Lutego 1920 roku. Byli to Francuzi.
Finał tej misji przybrał jednak tragiczny obrót. 29 czerwca 1922 roku w Parku Hutniczym huty „Donnersmarck” (Huta Zabrze) doszło do starcia wojsk Francuskich z oddziałem Samoobrony Górnego Śląska czyli Selbstschutz Oberschlesien. W tego wydarzenia zginęło 18 członków Selbstschutzu, 19 żołnierzy francuskich i kilku cywili. Ku czci poległych w 1923 roku odsłonięto w tym parku pomnik.
Opis wydarzenia z czasopisma Katolik 1920 rok numer 79.
A oto treść korespondencji. Tłumaczyła Beatę Pęcak.
Zaborze, 1 maja 1922, godzina 8 wieczorem
Droga Titine
tego wieczoru niczego nie otrzymałem od pani i proszę mi uwierzyć, że czas będzie mi się dłużył, bo będę musiał czekać na list aż do jutra, do 8 wieczór.
Nie chcę pani prosić, żeby pani do mnie pisała codziennie, bywa, że czas może sprawiać pani problem, ale niech się pani ma na baczności, gdyż staję się szczęśliwy tylko wtedy, kiedy mogę panią czytać. Mam nadzieję otrzymać pani zdjęcie jutro, albo co najmniej bardzo długi list, pani powinna właśnie w tej chwili otrzymać ode mnie kartki z podróży.
Będę chciał wysłać do pani piękne kartki, ale od czterech dni musimy przebywać na miejscu i nie udało mi się wyjść na miasto.
Do jutra, słodkie pocałunki, całkowicie oddany Jeannot
Kopalnie ”Guido” na terenie Zabrza założył w 1855 roku hrabia Guido Henckel von Donnersmarck, magnat i przemysłowiec. Sprzedał on kopalnie w 1887 roku państwu pruskiemu i została ona włączona jako pole południowe do państwowej kopalni „Królowa Luiza”. W 1912 roku nastąpiło połączenie kopalni Guido” z nowo wybudowaną kopalnią i koksownią „Delbrűck”. Po podziale Śląska w 1922 roku obie zostały przekazane koncertowi ”Preussag”. W 1928 roku nastąpiło unieruchomienie kopalni.
Ożywienie nastąpiło dopiero w 1967 roku gdy uruchomiono tam „Kopalnię Doświadczalną Węgla Kamiennego M-300”. Z kolei w 1982 roku na poziomie 170 m udostępniony do zwiedzania „Skansen Górniczy Guido”. Jego historia mogłaby się skończyć w 2000 roku jednak dzięki zaangażowaniu wielu instytucji, przede wszystkim samorządu miejskiego Zabrza, Urzędu Marszałkowskiego Województwa Śląskiego i osób prywatnych doprowadziło do zatrzymania działań likwidatorskich i utworzenia w 2007 r. Zabytkowej Kopalni „Guido”, jako samodzielnej instytucji kultury Miasta Zabrze i Województwa Śląskiego.
Informację pochodzą z książki „Barwny Świat Czarnych Skarbów Zabytkowa Kopalnia 'Guido” z rozdziału o historii autorstwa Pana Dariusza Walerjańskiego oraz strony internetowej kopalni.
Podziękowania dla Beaty Pęcak za czas poświęcony za tłumaczenie pocztówki.
Autor: Rafał Tylenda. Pocztówka z jego kolekcji. 21.11.2020
Źródła:
https://kopalniaguido.pl/historia
https://fotopolska.eu/1610958,foto.html?o=b4061
https://www.sbc.org.pl/dlibra/publication/14012#structure – czasopismo Katolik
Pierwsza wersja portalu www.zabrze.aplus.pl (obecnie http://aplus.historia-zabrza.pl/ ) z której czerpałem również informacje.