Muzeum – dokumenty

Dokumenty podróży z niewoli sowieckiej w Austrii do Pawłowa 1945/46.

Na podstawie kopii tego dokumentu odtworzyć można dzieje powrotu żołnierza Wehrmachtu Karola Boruckiego (imię i nazwisko zmienione) z niewoli sowieckiej w Austrii do domu w Pawłowie. Miał ona wiele etapów i trwał prawie rok.

Wystawiono go w Wiedniu 8 września 1945 roku w trzech językach; niemieckim, angielski i rosyjskim.

1

2

Pieczęć na górze tej kartki papieru przystawił urzędnik Austriackiego Czerwonego Krzyża w Wiedniu przy Minoritenplatz 3.

Okrągła pieczątka Austriackiego Czerwonego Krzyża znajduje się również na odwrocie, przy tekście rosyjskim.

3

4

Treść dokumentu:

„Pan Karol Borucki ur. 23.11.1902 roku, przez rosyjską komisję lekarską za inwalidę uznany, zwolniony został z rosyjskiej niewoli i wraca do swojej ojczyzny Śląska (!).

Wszystkie urzędy i władze proszone są o udzielnie mu wszelkiej ochrony i pomocy”.

Następnym chronologicznie wpisem jest pieczęć „Urząd Żywieniowy, Odział Zaopatrzenia Obozu” z 25 września 1945 r. , który pochodzi prawdopodobnie już z Augsburga w Bawarii (pierwszego etapu jego podróży), gdyż kolejna pieczęć nosi datę dnia następnego i mówi o tym że byłego jeńca zaopatrzono w kartki na biały chleb na trzy dni w Urzędzie Żywieniowym w tym mieście.

Obok jeszcze dwie pieczęcie z października, również tego urzędu, oraz „Caritasu” z Augsburga z października lub listopada.

5

6

7

W październiku Karol Borucki przebywał w stolicy Bawarii Monachium, gdzie według pieczęci zaopatrzono go w kartki żywieniowe na dni 5-7 tego miesiąca w Urzędzie Żywieniowym Monachium-Miasto.

8

9

Nasz bohater wyraźnie zwlekał z powrotem, być może obawiał się represji jako były żołnierz Wehrmachtu.

Świadczy o tym niewyraźna pieczątka na odwrocie z napisem „Urząd Pracy w Augsburgu – Biuro Książeczek Pracy” z 29 kwietnia 1946 roku. Karol Borucki powrócił więc do Augsburga i poszukiwał, lub podjął pracę zarobkową.

Decyzja o powrocie na Górny Śląsk, lub jego możliwość, zapadła prawie rok od zwolnienia z obozu, gdy Karol zgłosił się do „Polskiej Misji Repatriacyjnej w Monachium – Biura Rejestracji dla wyjeżdżających z Obozu Przejściowego” które mieściło się w koszarach (Funkkaserne).

Pieczątka tego urzędu nosi datę 22.07.46.

10

W osiem dni później 30 lipca Karol Borucki dociera do nowej Polski i rejestruje się w Punkcie Etapowym Państwowego Urzędu Repatriacyjnego w Dziedzicach. Był to jeden z trzech największych punktów repatriacyjnych, przez który przewinęło się ok. pół miliona ludzi, z ogólnej liczby 1,3 mln przesiedleńców.

Oprócz kolejnych pieczątek……..

11

12

……otrzymał Karol to zaświadczenie ze zdjęciem.

13

Na górze dokumentu odnotowano że służył w armii niemieckiej.

Dawało mu ono prawo do pierwszeństwa w jednorazowym i bezpłatnym przejeździe do miejsca zamieszkania, czyli Pawłowa w powiecie Katowice. Wszelkie władze proszone były do udzielenia mu pomocy.

Jest na nim również zobowiązanie.

14

15

Karol Borucki zmarł w latach 60. Nigdy nie rozmawiał o swoich wojennych przeżyciach.

Autor: Andrzej Dutkiewicz.     Dokument z własnego archiwum.       15.04.2022