Muzeum – przedmioty
Jubiler Wollnitza ul. Dworcowa 3, 126 lat zakładu. Eksponaty i zdjęcia.
Zabrzańska firma jubilerska założona w 1892 roku przez Antona Wollnitzę obchodziła w 2017 roku jubileusz 125-lecia, w niemieckim Füssen.
Jej historia która do 1945 rok działa się w Zabrzu, końca dobiegła 31 stycznia 2018 roku po 126 latach działalności.
Oficjalna nazwa firmy używana w latach 30-stych „Wollnitza Anton, Optik, Uhren-, Gold- und Silberwaren- Einzelhandlung, Hindenburg”.
( Wollnitza Anton, optyk, zegarki, biżuteria srebrna i złota, handel detaliczny).
ul. Dworcowa 3 ok. 1935 roku
A. Wollnitza. Biżuteria – Zegary – Optyk.
Siedziba sklepu przy ul. Dworcowej 3. Zdjęcie z książki „Zabrze Wczoraj – Hindenburg Gestern” Przemysława Nadolskiego. Wydawnictwo „Wokół nas” Gliwice 1995 rok.
Pozwoliłem sobie je zamieścić z braku innej ilustracji i liczę na wyrozumiałość autora i wydawnictwa.
Z lat pracy jubilerów i zegarmistrzów, ojca i syna Wollnitzów w Zabrzu (1892-45) pozostało kilka pamiątek.
Budzik marki „Zentra”
Budzik marki „Zentra” z napisem A.Wollnitza Hindenburg Peter Paulplatz.
Optiker Wollnitza, Hindenburg Bahnhofstrasse 3.
Etui na okulary z napisem.
Zdjęcia tych eksponatów z własnej kolekcji nadesłał Piotr Szafarz. Serdecznie dziękuję.
Zentra-zegarek ze świadectwem dojrzałości.
A. Wollnitza. Zegarki, biżuteria.
Marka firmowa na pudełku.
Te zdjęcia nadesłał pan Sebastian Kopiec za co serdecznie mu dziękuję!
Optiker Wollnitza. Hindenburg.
To pudełko pochodzi z kolekcji Dariusza Guza. Ilustruje artykuł który zamieścił on na stronie (zabrze) aplus.historia-zabrza.pl
Tak reklamowała się firma Antona Wollnitzy:
„Ile zmartwienia w domu przez niepunktualność powstaje, punktualność jest to pół życia, kto chce oszczędzać sobie i innym zmartwień powinien kupować wypróbowanej jakości zegarki dla dam i panów, zegary pokojowe, stołowe, kuchenne, budziki i zegarki podróżne”.
Pierwszym znanym nam adresem pod którym Anton Wollnitza prowadził swój warsztat znaleźliśmy w czasopiśmie „Głos Sląski” z 1906 roku.
Mieścił się przy ul. Cesarzewicza 143. Chodzi o Kronprinzenstrasse, czyli dzisiejszą ul. Wolności.
Głos Śląski 1906, nr 282.
Na tej bardzo zachęcającej reklamie jest wiadomość że zakład sprzedawał także walce do fonografu. Fonograf był poprzednikiem gramofonu, a nośnik dźwięku mocowany był na obracającym się walcu.
W Mikulczycach mieściła się filia tego zakładu.
Ten adres znajdziemy też w reklamie zamieszczonej w książce adresowej Zabrza z roku 1908.
Zabrze, Kronprienzestrasse 143.
Od roku co najmniej 1914 adres sklepu brzmiał: Bahnhofstrasse 3 – ul. Dworcowa 3.
Bahnhoffstr. 3
Oprócz zdjęcia wyżej, siedziba firmy widoczna jest także na pocztówkach z lat 30-stych.
Od 1935 roku zakład prowadził syn Antona, Alfred. Alfred Wollnitza był zapewne uczniem swojego ojca. Oprócz tego przez dwa lata absolwentem Szkoły Zegarmistrzów w Glashütte, którą ukończył z pochwałą. W trakcie nauki wstąpił do korporacji uczniowskiej „Saxonia”.
Zakład nie zmienił jednak swej nazwy. Potwierdza to wpis do książki adresowej z 1938 roku, ciągle z imieniem Antona.
Zakład nie zmienił jednak swej nazwy. Potwierdza to wpis do książki adresowej z 1938 roku, ciągle z imieniem Antona. Jest tu również nowy adres Peter Paul Platz 3 (Plac Wolności 3). Przypuszczam że chodzi tu o ten sam budynek, którego położenie umożliwia przypisanie go zarówno do ulicy, jak do placu.
W 1945 roku, lub wcześniej rodzina Wollnitza ewakuował się w głąb Niemiec. W 1947 roku przybyli do Schwangau i kontynuowali swoją działalność.
20 czerwca 1948 roku Wollnitza otworzył znowu warsztat i sklep w byłym hotelu „Sonne” w Füssen. 10 lat później wybudował tam nową siedzibę firmy przy Reichenstrasse 37, gdzie obok działalności handlowej i rzemieślniczej wykształcił dziesięciu uczniów.
W 1983 roku firma przeniosła się jeszcze raz na Huttergasse. Odtąd zakład mieścił się przy deptaku handlowym.
Rok później stery firmy przejął Dieter Prinz, którego syn Ralf (lub Ralph) w 1984 roku otrzymał tytuł najlepszego zegarmistrza w Niemczech.
Ralf Prinz prowadził zakład od 1984 do 31 stycznia 2018, kiedy zamknął go z powodu braku pracowników i następcy.
W 2017 roku świętowano jeszcze 125 Jubileusz firmy „Juwelier Wollnitza” .
Autor: Andrzej Dutkiewicz.
Źródła:
Bewegte Geschichte: „Juwelier Wollnitza” feiert 125-jähriges Bestehen . https://www.kreisbote.de/
„Die Uhrmacherkunst Nr. 16. v. 25” April 1924 S.193
https://watch-wiki.org/index.php?title=Wollnitza,_Alfred
http://www.aplus.historia-zabrza.pl/muzeum_zabrza_przedmioty_uzytkowe.html
Książki adresowe.
