Zaborze i Poremba na slajdach ok. 2000 roku.

Zdjęcia powojenne-Zaborze

Zaborze i Poremba na slajdach ok. 2000 roku.

Wiele z tych budynków dzisiaj już nie istnieje. Zostały wyburzone przy budowie Drogowej Trasy Średnicowej. Inne nie były remontowane i rozebrano je. Zdjęcia wykonałem na kliszy pozytywowej i skanowałem w dużej rozdzielczości.

Zapraszam do ……. wspomnień.

Andrzej Dutkiewicz.

Poremba, ul. Wolności, strona nieparzysta. W tym budynku znajdował się słynny bar o nazwie “Poremba”. Sklep spożywczy i “Lux”. Po dziwnie otynkowanej ścianie bocznej budynku widać, że przylegał kiedyś do niego następny.

Budynki wyburzone.

Poremba, ten dziwny skośny dom stał na rogu ulic Wolności i Bielszowickiej. Gdzie podziały się fanty z mieszczącego się tam niegdyś lombardu?

Budynek wyburzony.

Ojczyzna Janosza, już nie istniejąca, ale opisana. Ulica Oslowskiego. W rzeczywistości Piekarska. Ostatnie lata. Partery już niezamieszkane, okna na parterze zamurowane. Dawno temu w zburzonym budynku na rogu Piekarskiej i Wolności mieściła się w 1945 roku komendantura wojsk radzieckich.

Poremba ul. Wolności. Budynki w okolicach numeru 575. Nad sklepem dumny szyld “Odzież Zachodnia”. Teraz też jesteśmy już “Zachodem”. To już tylko trochę do Rudy Śląskiej.

To z kolei Zaborze. Wolności strona nieparzysta. Budynki położone były w kierunku Zabrza za ulicą Piotra Skargi. W sklepie na parterze tego wyższego budynku mieściła się niegdyś, o ile mnie pamięć nie myli, księgarnia.

Zabudowa wyburzona.

Ta bardzo stara “chałpa” była ozdobą ulicy Korczoka na Zaborzu. Jej mieszkańcy dbali o jej wygląd z całego serca. Stała w okolicach numeru 51, na odcinku między ulicami Karczewskiego a Kawika. Stała, już nie stoi… Jej właścicielem był naczelnik gminy Zaborze Antoni Rolnik/Anton Rollnik (1841-1932), bardzo dla Zaborza zasłużony, żołnierz trzech pruskich wojen. Urząd ten sprawował bardzo długo od 1883 do 1901 roku.

Zaborzańskie “centrum handlowe” rozciągało się od okolic ulicy Skargi do Wyciska / Mikołowskiej po nieparzystej stronie ulicy Wolności. Było tam wszystko. Od sklepów spożywczych, poprzez masarza, słodycze, warzywa, lodziarnię, fotografa, zabawki, księgarnie po różne artykuły przemysłowe i kwiaciarnię. Do sklepu wchodziło się prosto z tramwaju wracając na przykład z pracy i nie trzeba było specjalnie nigdzie jeździć. I komu to przeszkadzało??

Szarobury familok w okolicach byłej kopalni Zabrze. Zdecydowanie lepiej przedstawiały się na Górnym Śląsku domy z fasadą z cegły. Nawet bardzo przybrudzone zachowywały jeszcze trochę koloru. Wyburzony.

Domy przy skrzyżowaniu ulic Wolności, Wyciska i Mikołowskiej. W miejscu gdzie kiedyś stała kolejna kamienica postawiono jakąś budkę i coś tam sprzedawano. Takich miejsc było w tym rejonie dużo. Wyburzone.

Architektura Zaborza – Kolonii A, była bardzo zróżnicowana. Od bardzo wyszukanej i eleganckiej, jak kamienica z prawej, do prostych domów z cegły, jak z lewej.

Były również takie antyczne “budy” jak ta, w której na parterze sprzedawano antyki.

W wielu miejscach centralnej arterii Zaborza widać było rozpasaną zieleń. Tu w okolicach kopalni Zabrze.

Takich romantycznych zakątków jak tu przy ulicy Wolności 503 było na Zaborzu wiele więcej. W budynku mieściła się administracja ,, Zaborze” ZBK, a potem Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej ,, Zaborze”. Wcześniej szkoła.

Zaborzański szlak handlowy. Małe, przytulne sklepy z obsługą często w języku Śląskim. Miejsce spotkań i pogwarek. Na pierwszym planie fotograf gdzie kupiłem filmy do wykonania tych zdjęć.

Brama kamienicy numer 449. Inwencja reklamowa właścicieli sklepów trochę przytłaczała jej architekturę. Przez bramę na wylot przejść można było bezpośrednio na “plac”.

Na Zoborzu-Wsi życie płynęło o wiele spokojniej.
Nawet psom nie chciało się czasami szczekać.
Mały familok na rogu ulic Wyciska i Korczoka.

Jedną ze zbrodni na zabrzańskiej architekturze było wyburzenie tej kamienicy przy ulicy Wolności 449 w Zaborzu. Bardzo elegancka w stylu, pokryta białym klinkierem, który mimo sadzy zawsze się trochę błyszczał, mogłaby być ozdobą nie jednego miasta.