Zdjęcia przedwojenne-Zabrze
Piekarnia Kowohla na Słodczyka. Zdjęcia i pamiątki.
Przy ulicy Słodczyka 6 (do 1945 r Weinkopfstraße), koło wylotu Sztolni Królowej Luizy, była kiedyś piekarnia. To był wówczas gęsto zabudowany kwartał śródmieścia.
Jej pierwszym właścicielem był niejaki Franz Hallatsch.
Do roku 1908 dom i zakład odkupił mistrz piekarski Rudolf Kowohl, który z rodziną przeprowadziła się tu z ulicy Kozielskiej w Gliwicach.
O lewej stoją: mistrz piekarski (Bäckermeister) Rudolf Kowohl wraz ze swą pierwszą, wcześnie zmarłą żoną Anną z domu Woetzker. Obok czeladnik i uczniowie.
Rudolf senior i Kowohl Karl jako czeladnik.
Na tym nieco późniejszym zdjęciu przed piekarnią stanęli: Rudolf Kowol wraz z drugą żoną Marią z domu Schablitzki, oraz ekspedientką. Dzieci to syn (również Rudolf), oraz córki Hildegarde i Elisabeth. Rudolf junior prowadził tą piekarnię do 1948 roku.
A to rodzina przy pracy. Szef z żoną Marią, czeladnik i uczeń, oraz Rudolf Kowohl junior, jeszcze jako uczeń.
Przetrwały również dwa zdjęcia rodzinne Kowohlów z Gliwic. To jeszcze dwa pokolenia wstecz i wszyscy mężczyźni noszą wąsy.
Po mistrzu Rudolfie pozostały również nieliczne pamiątki.
Kufel który otrzymał 23 stycznia 1925 roku z okazji urodzin od członków chóru mistrzów piekarskich w którym śpiewał, oraz wyposażenie biurka do pisania piórem i przycisk, z okazji 50. urodzin ( Abraham) w 1931 roku (również od śpiewaków chóru).
Rudolf junior miał dwóch kuzynów, Erwina i Karla. Oni również byli w Zabrzu piekarzami.
1 stycznia 1948 roku komunistyczne państwo polski zabrało Kowohlom piekarnię. Rudolf junior pracował od tego czasu aż do renty w zabrzańskiej gazowni jako pracownik fizyczny.
Całe życie chciał wyjechać do Niemiec, ale jego żona nie chciała opuścić Zabrza. Ich córki ukończyły w Polsce studia. Małgorzata medycynę, Ilse germanistykę.
Rudolfowie Kowohl byli pradziadkiem i dziadkiem Pani Beaty Tarczałowicz – Leończyk dzięki której powstał ten artykuł. Serdecznie jej za to dziękuję.
Opracował Andrzej Dutkiewicz. 08.06.2022
Źródła: wspomnienia Pani Beaty Tarczałowicz – Leończyk i archiwalne książki adresowe.