Zakłady przemysłowe

Zdjęcie huty szkła Eisnera z Deutschlands Städtebau.

Najstarsze znane nam zdjęcie huty szkła Eisnera pochodzi z książki „Deutschlands Städtebau – Hindenburg O,S.” O tym że budowę huty planował już wcześniej książę Biron von Kurland przeczytać można w tym krótkim artykule.

„Deutschlands Städtebau – Hindenburg O,S.”

Książkę wydaną w porozumieniu z Magistratem Miasta Hindenburg O.S. opracował Friedrich Kaminsky, kierownik „Biblioteki Ratuszowej w Hindenburg O.S.”.

Wydał „Deutscher Architektur und Industrie Verlag Berlin-Halensee“ w roku 1923.

Opracował Friedrich Kaminsky.

Zdjęcie ilustruje poniższy artykuł.

Za okazałym budynkiem remizy straży pożarnej i dyrekcji generalnej Donnersmarkhütte (dzisiaj ratusz. Uwaga tłumacza) widzimy z daleka bardzo nietypowe obiekty. To właśnie huta szkła Eisnera, która produkuje dziś tylko szkło płaskie. W dawnych czasach, z których wywodzi się nasza ilustracja, produkowano również butelki. Ale nasze zdjęcie jest dla tego cenne, ponieważ daje obraz dawnej konstrukcji każdej huty szkła. Podobnie jak w starych papierniach, również tutaj uderza wysoki dach z daszkiem na górze przypominającym czapkę. Przyglądamy się przedsiębiorstwu, o którym myślał książę Byron von Kurland już w 1797 r., kiedy uzyskał zezwolenie na prowadzenie huty szkła w Zabrzu. W tamtym czasie jednak do tego nie doszło, ponieważ techniczny proces wytwarzania szkła płaskiego w żarze węgla nadal był pilnie strzeżoną tajemnicą słynnej pszczyńskiej huty szkła w Wesołej. Dzisiejsza huta została założona przez ojca obecnego właściciela Eisnera w 1866 roku, który wcześniej dzierżawił kilka starych hut szkła w Orzeszu. Ale przemysł szklarski w okolicach Zabrza istniał już na wiele dziesięcioleci przed księciem Byronem.
Ta ciekawa huta szkła wielokrotnie się rozrastała od stanu pokazanego na naszym zdjęciu. A w tej chwili trwa nowa budowa. Tym przeglądem prawdopodobnie najstarszej gałęzi przemysłu w powiecie Hindenburg chcemy zakończyć naszą wycieczkę. Powinna ona nie tylko pokazać nam wycinek z rozwoju architektury naszego miasta, ale także miniatury z historii oraz wcześniejszego życia i działalności dawnych jego mieszkańców.

Zdjęcie i artykuł nadesłał Jakub Roter, za co mu serdecznie dziękuję.

Opracował: Andrzej Dutkiewicz.                                                      19.12.2021