Tą niebieską papierową pieczęcią (Briefsiegel) zalepiano koperty z korespondencją urzędu gminy Biskupitz-Borsigwerk. Dokładny opis zalepce brzmi: „Urząd Biskupice-Borsigwerk Górny Śląsk. Powiat Zabrze”. W środku znajduje się pruski orzeł. Biskupice, najstarszą dzielnicę obecnego Zabrza, wraz z Borsigwerkiem przeniesiono bytomskiego, do nowo powstałego zabrzańskiego w 1873 roku. Ta pieczęć straciła swą aktualność w roku 1915, gdy gmina i powiat Zabrze zmieniły nazwę na „Hindenburg”. W 1927 roku włączono Biskupice-Borsigwerk do młodego miasta Hindenburg.

Dlaczego ta podwójna nazwa gminy? Ponieważ różniły się one od siebie pod każdym względem. Biskupice są najstarszym osiedlem w graicach obecnego Zabrza z średniowiecznym rodowodem. Borsigwerk jest jednym z młodszych osiedli robotniczych z okresu uprzemysłowienia regionu.

Biskupice rozwijały się długo, Borsigwerk natomiast wybudowana na terenie młyna wodnego rodziny Schneider zaledwie w ciągu kilku lat, od 1863 do 1871 roku. Zupełnie inni byli też mieszkańcy. Osiedle Borsigwerk, nazwane tak jak firma która je wybudowała, zasiedlił Albert Borsig sprowadzonymi z Berlina wykwalifikowanymi robotnikami (130 mężczyzn, z rodzinami ok. 250-300 osób) . Byli to więc przybysze i to wyznania ewangelickiego. To osiedle posiadało również niespotykane wówczas standardy mieszkaniowe i socjalne, co sprawiało że jego mieszkańcy czuli się lepsi od starych, mówiących najczęściej gwarą śląską biskupiczan. Byli oni od Biskupic w znacznym stopniu niezależni gdyż na osiedlu znajdowało się wszystko co potrzebne było do samodzielnego bytu, szkoła, przedszkole, sklep, kaplica (ewangelicka), gospoda, hotel, pralnia, cmentarz i poczta.