Ta błękitna zalepka jest białym krukiem. Zaklejano nią pocztę, lub naklejano na papier listowy powstałej w 1871 roku samodzielnej zabrzańskiej gminy wyznania mojżeszowego.

Takie winiety, lub zalepki pocztowe wprowadzono w Niemczech ok. 1870 roku i używały ich wszelakie instytucje państwowe, administracyjne, sądy, firmy prywatne, ale także np: apteki, no i jak widać związki wyznaniowe. Ta straciła swą aktualność w 1915 roku gdy nazwę wsi zmieniono na Hindenburg.

Pierwsza wzmianka o zamieszkałym na terenie Zabrza Żydzie pochodzi z 1771 roku. Synagogę przy ulicy Brysza wybudowano w roku 1873. Żydzi stanowili w I połowie XX wieku ok. 2% mieszkańców Zabrza, lecz większość z nich wyjechała po wprowadzeniu Ustaw Norymberskich w 1935 roku. Tych którzy pozostali, do roku 1942 deportowano do obozów zagłady.

Po II wojnie w Zabrzu, w budynku tzw: małej synagogi, gdzie wcześniej mieściło się archiwum gminy, mieszkania i mykwa (miejsce rytualnej kąpieli), urządzono sierociniec dla żydowskich dzieci, ale po ich wyjeździe możemy mówić o zakończeniu żydowskiego życia w Zabrzu.

Historię zabrzańskich żydów przeczytać można w artykule Dariusza Waleriańskiego na www.zabrze.aplus.pl

Strona 1.

Strona 2.

Bardzo przystępna, polecam !!!