Przeczytaj historię zabrzańskich dworców kolejowych, wiele zdjęć i pocztówek.

Zabrze Główne.

Zabrze Biskupice.

Zabrze Mikulczyce.

Zabrze Makoszowy.

Zabrze Wschód (Poremba)

Zabrze Południe (Guido)

Zabrze Północne


 

 Dworzec   Zabrze  Południe – Dorota – Guido.    Powrót


Oryginalne  plany  budynku  dworca  i  mostu.  

Dworzec we wsi Dorota, stał przy ulicy 3-go maja, tam gdzie dziś most Drogowej Trasy Średnicowej. Codziennie przechodziło i przejeżdżało koło niego, autem czy tramwajem, wiele tysięcy ludzi. Jego osobliwością jest to że mimo iż stał w tak eksponowanym miejscu, już prawie nikt go nie pamięta. A zniknął zupełnie niedawno, w roku 1996.

Widok od południa. Z lewej strony widoczny zegar.   ​U dołu: Katowice w lipcu 1915 roku. Królewska Dyrekcja Kolei. Pieczątka miejskiego mistrza budowlanego.
Od strony ulicy 3-go maja, wejście główne.

Widok z peronu, od strony północy. Widoczne są kolumny podtrzymujące dach osłaniający także peron.
Od wschodu, tył budynku.

Przekrój poprzeczny budynku. Z lewej strony wejście od ulicy 3-go maja, chronione daszkiem na kolumnach z ozdobną kopułą.

Przekroje od wschodu. Z prawej strony na wysokości I piętra peron.

Parter budynku. Z lewej strony wejście od ulicy 3-go maja. Od lewej nad schodami: pomieszczenie służbowe – pokój – pokój – kuchnia – komora – piwnica – u góry szyb. U dołu podpis „Katowice w styczniu 1918 roku”.

Piętro, na poziomie peronu. Z lewej strony ulica 3-go maja. Od lewej strony: pomieszczenie służbowe – hol – przejście – poczekalnia klasy 1 i 2 – poczekalnia klasy 3 i 4 – toalety. Peron znajdował się na górze zdjęcia.

Most od strony południowej. Widoczne wejście na dworzec.
Most od północy. Z lewej strony budynek dworca na wysokości peronu.

Ten okazały budynek zdobił ulicę 3-go maja od 1918. Przystanek nazywał się Dorotheendorf, Zabrze- Dorotheendorf , Hindenburg-Dorotheendorf, Hindenburg Süd i na końcu Zabrzu Południe. Plany budynku dworcowego sfotografował w Archiwum Urzędu Miejskiego   Piotr Herszowski.

 Dworzec   Zabrze  Południe – Dorota – Guido.    Powrót

Artykuł na www.zabrze-aplus.pl