Pocztówki Włodzimierza Wysockiego.

Zaborze na pocztówkach litograficznych.

Pierwszą „prawdziwą” pocztówkę, z widokiem ze Szwajcarii, wydał w Monachium w 1872 roku litograf o nazwisku Zrenner. Autorem grafiki był norymberczyk Franz Rorich.

Pierwsza, również litograficzna widokówka z Zaborza, w obiegu znalazła się w roku 1897, a wydał ją Carl Leder, właściciel restauracji stojącej przy ulicy 3-go Maja, obok dworca osobowego Zabrze-Południe (Dorotheendorf). Ten lokal był jednym z motywów, które się na niej znalazły.

Wszystkie pokazane tu pocztówki wydrukowano metodą litografii, a do takiego druku używało się tuszu i kamieni. Więcej o tej dawnej technologii przeczytać można tu, w artykule Dariusza Guza na naszej archiwalnej stronie aplus.historia-zabrza.pl http://aplus.historia-zabrza.pl/litografia.html

Zaborze Hindenburg

Zaborze Glück auf !

Zaborze Hindenburg

Wydawca: Carl Leder, Zaborze.

Na tej pocztówce znalazły się kościół św. Franciszka, pierwszy wybudowany w 1887 roku budynek urzędu gminy przy ulicy Wolności 438, obecnie przychodnia lekarska (dzisiaj nie do poznania). Obok widok na nieistniejącą już koksownię Skalley – po wojnie „Zaborze”.

Poniżej pole południowe Kopalni Królowej Luizy (kwk. Zabrze), czyli kopalnia Guido, obok restauracji dworcowej przy ulicy 3-go Maja. U dołu wielki piec huty „Reden” (Powen-Wafapomp) i pozdrawiający tradycyjnym „Glück auf !” górnik. Wszystkie te obiekty znajdowały się wtedy w granicach administracyjnych samodzielnej gminy Zaborze.

Wydawca: Carl Leder, Zaborze.

Zaborze Hindenburg

Gruss aus Zaborze.

Zaborze Hindenburg

Wydawca: F. Schyma.

Następna wydana w 1898 roku zaborzańska pocztówka wyszła również nakładem restauratora.

Był nim Franz Schyma, właściciel lokalu z kręgielnią, oraz salą koncertową i teatralną w Zaborzu-Porembie przy Kronprinzestrasse (ul. Wolności). Widać go na dwóch motywach z lewej strony pocztówki. Pozostałe widoki to Kopalnia Królowej Luizy pole Wschód i katolicki kościół w kolonii A . Tytuł widokówki: „Pozdrowienia z Zaborza”. Autorem grafik był Albert Rademacher z Wrocławia.

Wydawca: F. Schyma.

Zaborze Hindenburg

Gruss aus Zaborze O/S.

Zaborze Hindenburg

Wydawca: Arthur Kempsky, Buchhandlung Zaborze O./S. Kunstanstalt A.-G. Wandsbeck.

Na tej wysłanej w roku 1900 do Wrocławia widokówce znalazł się ponownie kościół pw. św. Franciszka, a nad nim widok na Kolonię B kopalni Królowej Luizy (Königin-Luise-Grube) od strony Pawłowa. Budynek z prawej strony stoi do dziś, ale zmienił się bardzo na niekorzyść i jest nie do poznania. To „Poczta Cesarska” na Zaborzu. Otwarta 1.11.1871. Kursujący trzy razy dziennie do Zabrza dyliżans pocztowy zabierał także pasażerów. Dziś jest to „Gościniec Zaborze” ul Wolności 418/420 koło elektrowni. Pośrodku jest motyw z siedzibą urzędu gminy, ul. Wolności 438.

Wydawca: Arthur Kempsky, Buchhandlung Zaborze O./S. Kunstanstalt A.-G. Wandsbeck.

Opracował: Andrzej Dutkiewicz.


Źródła: Piotr Hnatyszyn „Zabrze na dawnej pocztówce” 2001.

http://aplus.historia-zabrza.pl/dzielnice_zabrza_zabrze_pocztowki_zaborza.html

Wcześniej www.zabrze.aplus,pl

Wszystkie te archiwalne pocztówki pochodzą z kolekcji  Włodzimierza Wysockiego  który kolekcjonuje je już ponad 20 lat, w jego posiadaniu jest około 700 egzemplarzy. Były wystawione w Galerii Muzeum Miejskiego Cafe Silesia w od 14 marca do 5 maja 2019 roku.

Dzięki jego uprzejmości i ogromnej pomocy pani  Urszuli Wieczorek  z Muzeum Miejskiego w Zabrzu możemy je tu wszystkie zobaczyć, za co serdecznie im obu dziękuję.

Andrzej Dutkiewicz.