To prawdopodobnie najstarsza i w naszej kolekcji najcenniejsza pocztówka z Zaborza. Wydał ją w 1897 roku właściciel widocznej na niej Restauracji Dworcowej, Carl Leder. Przedstawia siedem widoków z Zaborza i terenów obecnie należących do Zabrza. Na górze kościół pw. św. Franciszka, obok ratusz gminny, którego budynek jest obecnie siedzibą komisariatu policji. W 1903 roku powstał obok nowy ratusz, który zniszczony częściowo w 1945 i przebudowany mieści obecnie przychodnie lekarskie. W owalnym obramowaniu znalazła się istniejącej w latach 1885-1930 koksownia przy kopalni Zabrze Pole Zachód w Porembie (Królowa Luiza). W środku widoczna panorama kopalni Królowa Luiza Pole Południe. To dzisiejsza Kopalnia Zabytkowa Guido. Obok budynek Carla Ledera, postawiony przez jego ojca Gottlieba w 1876 roku z restauracją przy przystanku kolejowym Zabrze Południowe, wówczas Dorotheendorf. Przypuszczalnie pełnił on również wtedy rolę dworca. Dworzec i restauracja stoją przy ulicy 3-go maja, ale wówczas był to teren należący administracyjnie do Kolonii C w Zaborzu. Dworzec wyburzono w 1996 roku, dom Ledera stoi do dziś przy moście DTŚ, która biegnie starą linią kolejową. U dołu mamy wielki piec z uruchomionej w 1857 roku na ówczesnej granicy Zabrza i Zaborza Huty Reden. To dzisiejszy wytwórca pomp „Powen” przy ul: Wolności 318. Jest jeszcze górnik pod ziemią, który pozdrawia nas „Glück auf“, co nie oznacza wcale „Szczęść Boże”, lecz „Na szczęście”. Ten egzemplarz ma pieczątkę z Chorzowa z datą 04.09.1901.

Wydawca: Verlag von Carl Leder, Zaborze

Własność i opracowanie: A. Dutkiewicz.