Roman Nowotarski urodził sie w roku 1931 w Worochcie (Huculszczyzna – Czarnohora). Po wysiedleniu w 1945 roku zamieszkał na Śląsku w Zabrzu. W 1960 roku ukończył Akademie Sztuk Pięknych w Krakowie. Był wieloletnim profesorem tej uczelni, prowadził zajęcia z rysunku i malarstwa na Wydziale Grafiki w Katowicach. Aktywnie uczestniczy w wystawach oraz konkursach organizowanych w kraju i za granicą. Jest laureatem licznych nagród i wyróżnień. M. in. W 1995 roku otrzymał I nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Fundacji Polsko-Japońskiej im. Myaucki „Impresje Polskie. Za malarstwo. Jego obrazy znajdują się w zbiorach Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie, muzeach w Chorzowie, Katowicach, Bytomiu, Bielsku-Białej, Zabrzu oraz w zbiorach prywatnych w Europie, Stanach Zjednoczonych i Japonii. Prezentował swoje prace na wystawach w Bazylei, Bratysławie, Berlinie, Istanbule, Paryżu, Londynie, Waszyngtonie i Tokio.
Tak wyraził się o twórczości Romana Nowotarskiego jeden z największych malarzy polskich Tadeusz Brzozowski: „Sztuka ta zawsze przyciągała mnie wprost magnetycznie. Wizja, a jakże obsesyjna, pejzażu ogołoconego z ludzi, pejzażu dzielnic robotniczych fabrycznego miasta, powstałych raczej w XIX wieku, zatopionych w gęstym, nostalgicznym kolorycie, spiętym prawie geometrycznie uproszczonym rysunkiem, jest autentycznie osobista. Środki formalne użyte przez Kolegę Nowotarskiego są tej klasy, ze jego wizja wzrusza i budzi refleksje głębsze, dotykające chyba egzystencjalnej warstwy życia. To niesłychanie poetycka sztuka”.
Artysta zajmuje się również scenografią teatralną i filmową. Kilkanaście lat współpracował z Teatrem Eksperymentalnym STG w Gliwicach. Wraz z reżyserem Edwardem Mołkiem otrzymał wiele nagród za scenografię i inscenizację wystawianych na tej scenie widowisk. Szczególnie ceni sobie wyróżnienia za scenografię do spektakli „Wiosna” wg Brunona Schultza, „Fabryka absolutu” wg Karela Čapka, „Podróżni” wg własnego scenariusza i widowiska „Zmierzch Babla”. Roman Nowotarski współpracował także z reżyserem Ryszardem Waśką przy realizacji jego filmów krótkometrażowych nagrodzonych na festiwalu w Brukseli. Jest współautorem scenografii do filmu Andrzeja Kondratiuka „Skorpion, Panna i Łucznik”. Artyście nieobca jest również estrada. W wolnych chwilach jako gość „Piwnicy pod Baranami” śpiewa ballady, do których sam pisze teksty i komponuje muzykę.