Życie codzienne w ówczesnym Zabrzu, od 1915 roku już Hindeburgu. Najprawdopodobniej są to lata 20-ste. Centrum naszego miasta, skrzyżowanie ulic Wolności i Powstańców Śląskich, które dziś wygląda nieco inaczej. Z prawej strony widzimy drogerię Louisa Danzigera, gdzie można było kupić ekstrakty ziołowe, krople żołądkowe ale też wina czerwone, a nawet fajerwerki.
Następnie sklep z butami pana Miodownika. W naszym muzeum mamy jego firmową łyżkę do butów. // LINK”””
Jeśli ktoś miał ochotę na słodkości, czekoladę, torty, to na pewno odwiedzał lokal Wilhelma Shutza. Następny sklep należał do Georga Pollacka, specjalisty od mody damskiej i dziecięcej. Sprzedawał również buty w Bytomiu,a w Zabrzu miał jeszcze sklep na ul. 3-go maja. Zabrzańskie kobiety ubierały tu siebie i swoje dzieci 100 lat temu.
Ten okazały gmach na rogu to hotel i fabryka likierów Juliusa Kochmanna. Nowy budynek otwarty 11 sierpnia 1907r, zastąpił swego o wiele skromniejszego poprzednika. Pod nim na przystanku tramwaj wąskotorowy typu Busch (albo Walker) I narożna kamienica Benno Wienskowitza zbudowana w 1901r, oba te budynki nie przetrwały zawieruchy wojennej. Hotel Kochmanna po zniszczeniu dachu i najwyższych kondygnacji został przebudowany i służy Zabrzanom do dziś, jako filia urzędu miasta. Natomiast kamienicę Wienskowitza możemy podziwiać tylko na takich jak ta pocztówkach.

Wydawca nie podano.

Opis: Piotr Herszowski.                                Pocztówka ze zbioru A. Dutkiewicza.                            15.12.2018

Korzystałem ze słownika żydów Zabrzańskich na stronie www.muzeum-miejskie-zabrze.pl za co serdecznie dziękuję jego autorowi Potrowi Hnatyszynowi.