Muzeum – górnictwo.
Statut dla Dozoru Bezpieczeństwa i Rady Pracowniczej kopalni „Królowa Luiza” z 1910 roku.
Już w 1910 roku (a nawet wcześniej) w pruskich kopalniach państwowych działał pracowniczy dozór bezpieczeństwa i komitet pracowniczy, który reprezentował brać górniczą przed pracodawcą. Członkowie tych dwóch ciał wybierani byli przez samych robotników z ich szeregów.
Zadaniem członków Dozoru Bezpieczeństwa były regularne i wyjątkowe kontrole stanu bezpieczeństwa w kopalni, które odbywały się na wniosek Rady Pracowniczej, dyrekcji kopalni lub Inspekcji Górniczej. Rady Pracowniczej zaś nadzór nad warunkami pracy i zachowania się pracowników kopalni i reprezentowanie ich interesów przed dyrekcją. Aby zostać wybrany do tych przedstawicielstw trzeba było ukończyć 30 lat, co najmniej trzy lata pracować na dole kopalni,w tym rok na kop. Królowa Luiza. Ewentualnie mieć 5 lat przepracowane na stanowisku rębacza. Warunkiem były również niemieckie obywatelstwo i znajomość języka niemieckiego w piśmie i mowie. Bardzo zabawnym wydaje się zastrzeżenie że kandydat do wyboru nie mógł posiadać lub prowadzić restauracji , czy piwiarni, a nawet z takową osobą zamieszkiwać. Również to że Rada Pracownicza nadzorowała prowadzenie się pracowników młodocianych również poza godzinami pracy, w życiu prywatnym. Statut spisano na podstawie ustawy z 28 lipca 1909 roku, wchodził w życie 30 czerwca 1910 i zastępował poprzedni z 6 listopada 1905.
Zatwierdzono we Wrocławiu dnia 7 lipca 1910 roku, za królewski Wyższy Urząd Górniczy podpisał w zastępstwie: Heinke.