Z tych przyczyn zabrzańskie gniazdo po szeregu szykan i rewizji ze strony pruskiej policji rozwiązano w 1911 roku. Po xcwóch latach towarzystwo reaktywowano i oprócz sportu zajmowano się tam teatrem, recytowano i śpiewano pieśni patriotyczne. Nawiązano współpracę z „Sokołami” z sąsiednich gmin. W połowie 1914 roku członków było już kilkudziesięciu, ale wybuch I wojny światowej ponownie przerwał działalność.
Po wojnie gniazdo odżyło ponownie. Jego członkowie aktywnie działali w akcji plebiscytowej i z bronią w ręku walczyli o przyłączenie Górnego Śląska do Polski. Nazwiska wielu z nich zobaczymy dziś na tablicach nazw ulic w Zabrzu, takich jak Dubiela, Trocera, Kobylińskiego czy Pyki.