Z tym dwujęzycznym (polsko-niemiecki) dokumentem ze zdjęciem i pieczęciami prezydenta policji górnośląskiego okręgu przemysłowego w Gliwicach, urzędu policji miasta Hindenburg (fioletowa) oraz konsula generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Opolu (czerwona) na str. 2 można było od 1922 do 1939 roku przekroczyć granicą np: między Zabrzem a Pawłowem.

Tak zwana karta cyrkulacyjna (Verkehrskarte) upoważniała do przekraczania granicy polsko-niemieckiej, która podzieliła Górny Śląsk w roku 1922. Karta ta upoważniała jej właściciela do poruszania się w obrębie obszaru objętego plebiscytem, który odbył się 20 marca 1921 roku, po obu stronach wytyczonej granicy. U dołu pierwszej strony zamieszczono informację, że dokument upoważnia do przekraczania granicy na wszystkich urzędowo dozwolonych przejściach. „Ważna tylko dla cyrkulacji w obrębie górnośląskiego obszaru plebiscytowego”. Każdy zamieszkujący na terenach plebiscytu Górnoślązak mógł wystąpić o wystawienie mu takiego dokumentu, który umożliwiał przekroczenie granicy w celu kontaktów rodzinnych lub pracy zawodowej.