Uroczyste otwarcie kasyna dla robotników i urzędników huty „Donnersmarck” odbyło się w 1901 roku. Do dziś, ten w stylu historyzmu z elementami secesji zaprojektowany budynek, jest jednym z najładniejszych w Zabrzu. Szczególnego uroku dodaje mu szkieletowa konstrukcja partii poddasza.

Od 1959 roku jest to „Teatr Nowy w Zabrzu”, ale duch Melpomeny zagościł tam o wiele wcześniej.

Oprócz restauracji, biblioteki i pokoi gościnnych była tam jedyna w mieście sala teatralna i koncertowa. Już od jej otwarcia regularnie występowały tam niemieckie zespoły teatralne. Były to między innymi objazdowy „Oberschlesisches Volkstheater”(Górnośląski Teatr Ludowy), w sezonie 1924/25 bytomski „Dreistädtetheater” (Teatr Trzech Miast), który po roku przekształcił się w „Vereinigte Städtische Bühnen – Beuthen, Gleiwitz, Hindenburg” (Zjednoczone Sceny Teatralne – Bytom, Gliwice, Zabrze). Ten twór składał się z trzech zespołów, operowego, operetkowego i dramatycznego. Niestety przetrwał zaledwie dwa sezony i Zabrze znów czekać musiało na przyjazd teatrów gościnnych.

14 lipca 1920 roku, w ramach akcji plebiscytowej na deskach kasyna wystąpiła „Opera Warszawska” ze swymi europejskiej klasy artystami. Po przedstawieniu, na dworcu klejowym pobiła ich niemiecka bojówka.

Pocztówkę podpisano: Hindenburg, Górny Śląsk. Kasyno Huty Donnersmarck.

W obiegu w 1933 roku.

Wydawcy nie podano.

Opisał: Andrzej Dutkiewicz. Pocztówka z własnej kolekcji. 01.01.2019

Źródła: https://www.theatre-architecture.eu/pl/db/?theatreId=3044&detail=history

http://aplus.historia-zabrza.pl/przedwojenne_pocztowki_zabrza25.html

http://aplus.historia-zabrza.pl/przedwojenne_pocztowki_zabrza26.html