III Brygada Marynarki na Górnym Śląsku.

W. T. B. donosi:

Głównym zadaniem skierowanej z początkiem sierpnia na Górny Śląsk 3. Brygady Marynarki Löwenfelda była walka ze złodziejstwem i bandytyzmem w przydzielonych okręgach Opole i Hindenburg. Już po pierwszym tygodniu batalion von Arnaulda pochwalić mógł się pierwszym sukcesem. Trzon bandy Hajoka, bracia Hajok i liczni przywódcy zostali w grupie zlokalizowani i unieszkodliwieni. Również w innych w innych rejonach odnotowali oni sukcesy w uwolnieniu kraju z zarazy bandytyzmu. Meldunki o pojmaniu długo poszukiwanych przestępców i kłusowników, likwidacji całych gniazd przestępczych, konfiskacie broni i amunicji napływały szybko i regularnie. Po wybuchu w dniach 12 i 14 września pieczołowicie przygotowanego strajku generalnego brygadę skierowano do centrów przemysłowych powiatów Gliwice i Hindenburg, celem utrzymania porządku i awaryjnego utrzymania ruchu (przedsiębiorstw). To zadanie przejął batalion saperów który składał się przede wszystkim z inżynierów i aspirantów inżynierskich marynarki. Zajęli oni zakłady przemysłowe i utrzymywali zaopatrzenie w energię elektryczną. Gdy zgodnie z oczekiwaniem 17 września wybuchło polskie powstanie, Brygada otrzymała rozkaz pójścia z pomocą zagrożonym od wewnątrz i od strony granicy przez powstańców i polskie bandy oddziałom Grenzschutz’u (formacja ochrony granicy). Nie tracąc czasu, wszystkie możliwe oddziały przetransportowane zostały pojazdami ciężarowymi, pod dowództwem majora Klöbe do Tychów. 18 i 19 września pododdziały te oczyściły odcinek Tychy – Nowy Bieruń po częściowo ciężkich walkach. Po przeprowadzonym 19 września przez polski bandy ataku w kierunku Murcek pododdział ten odpowiedział skoncentrowanym atakiem przy pomocy Reichswery na odcinku granicznym Mysłowice-Nowy Bieruń który zakończył się pełnym sukcesem. Cały okręg został oczyszczony i obsadzono ponownie granice. Doszło do wielu walk w pojedynczych miejscowościach, na przykład w Małym Chełmie, Kochłowicach, przy Bismarckturm i w Birkenthal. Otoczona przez bandy załoga Mysłowic przetrwała dzięki zrzutom amunicji przez samoloty Brygady Marynarki. Odziały Brygady pozostałe w Hindenburgu zwalczały w tym czasie powstanie na miejscu. Niepokoje wybuchłe w sąsiednich miejscowościach szybko stłumiono. Zgorzknienie żołnierzy wywołane przez sposób walki powstańców, tchórzliwe i obłudne mordy na wartownikach, znęcanie się nad rannymi i porywanie jeńców prowadziły do bezwzględnego zastosowania zaostrzonych stanem okrążenia środków prawnych. W czasie przeszukiwań znajdowano ogromne ilości amunicji, oraz polskich narodowych znaków które nałożone miały być po zwycięstwie powstania. Militarne osiągnięcia żołnierzy w czasie całej kampanii były znakomite. Wrogom zadano ciężkie straty. III Brygada Marynarki z ubolewaniem odnotować musiała również własne straty, 3 zabitych i 9 rannych.

W innym artykule czytamy:

Działania militarne w powiecie Hindenburg.

Od 3. Brygady Marynarki otrzymaliśmy następujący urzędowy raport:

W dniu wczorajszym przeprowadzono przez żołnierzy przeszukanie Rudzkiej Kuźnicy i Biskupic za bronią. W poprzednich dniach w obu miejscowościach, w podstępny sposób ostrzelano żołnierzy przez cywili, ponieśli oni straty w zabitych i rannych. W trakcie przeszukiwania miejscowości doszło wielokrotnie do niesubordynacji. Czterech cywili, którzy przed przeszukaniem ratowali się ucieczką zostało zastrzelonych. Równocześnie pociągnięto do odpowiedzialności podżegaczy strajkowych. Wpływ tego dało się pozytywnie zauważyć w zakładach pracy. I tak w dniu dzisiejszym większa część robotników pojawiła się w pracy. Elektrownia Zaborze podjęła znowu normalny ruch; wskutek czego można było zrezygnować z technicznej pomocy wojska.