Do tego obiektu rzadko trafiało się dobrowolnie. Historia zakładu karnego w Zaborzu przy ulicy ks. Pawła Janika 12 sięga czasów I wojny światowej. Pierwsze baraki zaludnili zatrudnieni na ówczesnej kopalni „Królowa Luiza” (Kopalnia Zabrze) jeńcy wojenni, przeważnie rosyjscy. Stały one prawdopodobnie w tym samym miejscu: tuż koło nie istniejącego już szybu „Hermann” (Szyb Miarki), którego ruiny widoczne były jeszcze w latach 70-tych, a sterczące z ziemi metalowe elementy zdradzały gdzie był otwór szybu. Dzisiaj rosną na tym miejsce drzewa. Zbigniew Gołasz dodaje: w 1939 r. w barakach przy szybie kwaterowali członkowie freikorpsu Ebinghaus – którzy w sierpniu i we wrześniu wzięli udział w ataku na Polskę.
W czasie II wojny światowej wybudowano prawdopodobnie nowe baraki dla jeńców z Armii Czerwonej. Od 1945 roku przetrzymywano tam jeńców niemieckich. Potem teren zajęła jednostka wojskowa, następnie urządzono tam hotel robotniczy dla górników spoza Śląska. W końcu istniejący do dziś zakład karny, który w czasie stanu wojennego stał się największym obozem internowanych opozycjonistów z terenu Śląska, Zagłębia i województwa częstochowskiego.
Jedną z tych pięknych pań na tym zdjęciu jest matka Michała Wiejaka, który użyczył nam tej rodzinnej pamiątki. Serdecznie dziękujemy.

Opracował: Andrzej Dutkiewicz.                                                               04.03.2017.