Zdjęcia powojenne-Zabrze
Boże Ciało w parafii św. Kamila w Zabrzu około 1960 r.
Na tych sześciu zdjęciach zobaczymy procesję Bożego Ciała w parafii pw. św. Kamila w Zabrzu około 1960 roku. Na wszystkich widoczne są w tle dwa budynki przy ul. Nocznickiego 4 i 4a a przed nimi czwórki dziewcząt i chłopców niosących figury, dużo dzieci, orkiestrę i nieodłącznego w Zabrzu górnika w mundurze.
Na fasadzie jednego z budynków widać wyraźnie jeden ze śladów niemieckiej przeszłości miasta, napis „Lebensmittel” nad nie istniejącym już sklepem spożywczym.
Serdeczne podziękowania składamy Panu Marianowi Jędrzejczakowi za zgodę na zamieszczenie tych zdjęć.
Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej – potocznie Boże Ciało jest w Kościele katolickim uroczystością liturgiczną ku czci Najświętszego Sakramentu. Boże Ciało obchodzone jest w czwartek po Uroczystości Trójcy Świętej, jest więc świętem ruchomym wypadającym zawsze 60 dni po Wielkanocy. Jest świętem nakazanym. Obchody wiążą się z procesją z Najświętszym Sakramentem po ulicach parafii. Po mszy świętej wyrusza z kościoła procesja. Zatrzymuje się kolejno przy czterech ołtarzach, przy których czytane są związane tematycznie z Eucharystią fragmenty czterech Ewangelii. Trasę procesji wyznacza tradycja. Uzgadnia się ją zawsze z administracją miasta. Nie należy zapominać, że w latach wcześniejszych w czasach tzw „komuny” proboszczowie musieli niejednokrotnie zmieniać i maksymalnie skracać trasę w związku z brakiem zgody ówczesnej administracji, a nawet ograniczać ją tylko do terenów kościelnych. Święto Bożego Ciała zostało ustanowione przez biskupa Langres (Francja) Roberta z Thourette dla diecezji Liege po raz pierwszy obchodzone było w 1246 roku. W 1252 roku została uroczystość rozszerzona na Niemcy. W Polsce po raz pierwszy wprowadził tą uroczystość w diecezji krakowskiej biskup Nankier w 1320 roku.
Kiedy byłem trochę młodszy i służyłem do mszy jako ministrant zawsze uczestniczyłem w Mszy Swiętej, a później w procesji po ulicach naszego miasta. Przed wyjściem z kościoła zaczynały bić dzwony.
W czasie drogi obserwowałem ozdobione okna, a moje serce zawsze było pełne radości widząc jak parafianie starają się by ich okno było najpiękniejsze.
Zaszczytem była każda pełniona funkcja. Niesienie sztandarów przez poczty sztandarowe górników ubranych w galowe mundury, niesienie sztandaru przez poczet sztandarowy Dzieci Marii, niesienie lampionów przez górników w galowych mundurach lub starszych ministrantów, sypanie kwiatów przez dziewczynki w strojach komunijnych i przez młodsze dzieci, których pilnują mamy i wreszcie niesienie baldachimu przez górników w galowych mundurach nad księdzem niosącym Przenajświętszy Sakrament w ozdobnej monstrancji.
Autor: Dariusz Guz. 18.07.2015
Bibliografia: Rodzina na Górnym Śląsku. Irena Bukowska – Floreńska. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego. Katowice 2007.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Uroczysto%C5%9B%C4%87_Naj%C5%9Bwi%C4%99tszego_Cia%C5%82a_i_Krwi_Pa%C5%84skiej (14.07.2015. 22.20)
http://nz24.pl/publicystyka/boze-cialo-manifestacja-wiary-2/ (14.07.2015. 22.25)